Θέμα: Ποινικοποίηση πράξεων βασανισμών με ρατσιστικό υπόβαθρο
Στο Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα
Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις» του υπουργείου Δικαιοσύνης,
και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 2 του πρώτου κεφαλαίου του Ποινικού
Κώδικα, αναφέρεται πως «στο άρθρο 137Α προστίθεται δεύτερη
παράγραφος, ώστε η χώρα μας να υιοθετήσει πλήρως τον ορισμό της
Διεθνούς Σύμβασης για τα βασανιστήρια».
Αναφέρεται επίσης πως «το έγκλημα τελείται ακόμα και όταν,
ανεξαρτήτως σκοπών, η επιλογή του παθόντος έχει γίνει λόγω
συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, όπως του φύλου, της θρησκείας».
Με δεδομένη την αοριστία της παραπάνω πρότασης, για το τι
θεωρείται ως «έγκλημα» και μάλιστα «ανεξαρτήτως σκοπών», και με
δεδομένο ότι στη διεθνή νομολογία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) έκρινε ως ρατσιστικά κίνητρα
εγκλημάτων εκείνα που προκαλούνται σε περιπτώσεις πολέμων -όπως
π.χ. στην τουρκική εισβολή κατά της Κύπρου [1] -, ρωτούμε:
Πώς ακριβώς και με τι είδους τρόπους και ερευνητικά εργαλεία
μπορούν οι αρμόδιες Αρχές της χώρας μας να κρίνουν ότι ένα έγκλημα έχει
όντως ρατσιστικά κίνητρα;
Τι μας διαφυλάσσει από το αν θα μπορούσε, λόγω ακριβώς της
αοριστίας της, η παραπάνω πρόταση να γίνει εκμεταλλεύσιμη σε βάρος
Ελλήνων αλλά και αλλοδαπών υπηκόων που διαμένουν στην Ελλάδα, για
εγκλήματα που έχουν τελεστεί και, ενώ το κίνητρό τους δεν είχε σχέση με
εθνοτικά ή θρησκευτικά κίνητρα, εν τούτοις θα εδύναντο να χαρακτηριστούν
εγκλήματα με ρατσιστικό υπόβαθρο;
Από τη στιγμή που στην Ελλάδα καταγράφονται επίσημα συντριπτικά
περισσότερα εγκλήματα που διαπράττουν αλλοδαποί υπήκοοι εναντίον

Ελλήνων πολιτών, απ’ ό,τι συμβαίνει το αντίθετο, τα εγκλήματα κατά των
Ελλήνων χαρακτηρίζονται ως εγκλήματα με ρατσιστικό κίνητρο;
[1] Απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α. (2001) στην υπόθεση CYPRUS vs. TURKEY, όπου κρίθηκε
ότι η κακομεταχείριση που υπέστησαν οι Κύπριοι της Καρπασίας ισοδυναμούσε με
εξευτελιστική μεταχείριση και είχε σχέση με την εθνική καταγωγή τους, τη φυλή και τη
θρησκεία τους (παρ. 307-311).

ΕΡΩΤΗΣΗ

Αθήνα, 17/11/2019

Της Αναστασίας-Αικατερίνης Αλεξοπούλου
Βουλευτή Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών
ΠΡΟΣ: Τον αρμόδιο υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού
Τον αρμόδιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη
ΥΠ’ ΟΨΗ: Του υφυπουργού Αθλητισμού
ΘΕΜΑ: Βία στον αθλητισμό
Κύριοι κύριοι υπουργοί,
Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019 σημειώθηκαν πολύ σοβαρά
επεισόδια στην περιοχή του Ζωγράφου Αττικής, ανάμεσα σε
οργανωμένους οπαδούς ποδοσφαιρικών ομάδων. Συγκεκριμένα, οπαδοί
γνωστής ομάδας επιτέθηκαν σε σύνδεσμο άλλης, αντίπαλης ομάδας, μετά
τη λήξη αγώνα βόλεϊ γυναικών. Τα επεισόδια ήταν τόσο σφοδρά, ώστε
αστυνομικές πηγές ανέφεραν ότι από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα.
Μάλιστα, τα ως άνω επεισόδια ήρθαν ως συνέχεια στα πρόσφατα
επεισόδια που εκτυλίχθηκαν στην περιοχή των Πετραλώνων.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για ένα
μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για μια αλυσίδα βίας με αφορμή αθλητικά
γεγονότα, η οποία επαναλαμβάνεται υπό μορφή «βεντέτας» όταν οι
συνθήκες -π.χ. αγώνες διαφόρων αθλημάτων- το επιτρέπουν.
Επειδή στο παρελθόν έχουν υπάρξει θύματα, και μάλιστα και νεκροί,
από τη βία αυτής της μορφής, και επειδή το θέμα δεν έχει αντιμετωπιστεί
από την Πολιτεία στις πραγματικές του ρίζες, ερωτάσθε:
Τι μέτρα προτίθεστε να λάβετε προκειμένου να αναζητηθούν,
συλληφθούν και οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης οι εμπλεκόμενοι στα
τελευταία βίαια επεισόδια με αφορμή αθλητικά συμβάντα;

Από τη στιγμή που έχουν υπάρξει στο παρελθόν καταγγελίες ότι οι
διάφοροι ποδοσφαιρικοί σύνδεσμοι λειτουργούν ως «φυτώρια» βίαιων
συμπεριφορών και ενεργειών, τι είδους έρευνες έχουν γίνει στους
συνδέσμους αυτούς για να διαπιστωθεί εάν αυτοί λειτουργούν ή όχι μέσα
στα νόμιμα πλαίσια;

Η ερωτώσα Βουλευτής
Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου
Βουλευτής Β1΄ Βόρειου Τομέα Αθηνών

ΠΡΟΣ: Τον αρμόδιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη

Τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας

Θέμα: Παράδοση εγκαταστάσεων και κατασκηνώσεων της Εκκλησίας

της Ελλάδος για τη δημιουργία hot-spot

Πρόσφατα, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλης
Χρυσοχοΐδης επισκέφτηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος
κ.κ. Ιερώνυμο Β΄, από τον οποίο και ζήτησε επίσημα η Εκκλησία της
Ελλάδος να παραδώσει εγκαταστάσεις της, όπως κατασκηνώσεις κτλ.,
προκειμένου σ’ αυτούς τους χώρους να εγκατασταθούν πρόσφυγες και
μετανάστες.
Σχετικό Δελτίο Τύπου της Μονής Πετράκη, αναφέρει: «Ο
Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος τόνισε πως η Εκκλησία, ακολουθώντας την
ευαγγελική περικοπή για βοήθεια του εμπερίστατου αδελφού ανεξαρτήτως
χρώματος, θρησκείας ή καταγωγής είναι έτοιμη να συνδράμει
αποφασιστικά».
Με βάση τα ανωτέρω, ερωτάσθε:
Υπάρχει σχετικό έγγραφο αίτημα της Κυβερνήσεως;
Ποια η πορεία της όλης υπόθεσης, και εάν αυτή έχει θετική κατάληξη
πότε και πού ακριβώς πρόκειται να λειτουργήσουν οι χώροι που ανήκουν
στην Εκκλησία της Ελλάδος ως κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και
μεταναστών;

8.11.2019

ΠΡΟΣ: Τον αρμόδιο υπουργό Άμυνας
Τον αρμόδιο υπουργό Εξωτερικών

Θέμα: Θέμα τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα

Πρόσφατα, η Τουρκία αποπειράθηκε να αναδείξει μειονοτικό θέμα
στη Ρόδο και την Κω, αφού στις 10 και τις 11 Οκτωβρίου 2019
υλοποιήθηκε στη Σμύρνη σχετικό συνέδριο, παρουσία πλήθους Τούρκων
επιστημόνων ως ομιλητών και ακροατών. Το εν λόγω συνέδριο, με
επιστημονικό μανδύα, έφερε τον τίτλο «Διεθνές Συμπόσιο για τους
Τούρκους της Ρόδου και της Κω» και πραγματοποιήθηκε από τον
επονομαζόμενο σύλλογο «Σύνδεσμος Πολιτισμού και Αλληλεγγύης των
Μουσουλμάνων Ρόδου, Κω και Δωδεκανήσου». Μάλιστα, το συνέδριο
έτυχε και της υποστήριξης του Πανεπιστημίου Yasar.
Στο συνέδριο τέθηκαν επίσημα και δημόσια τα εξής κυρίως ζητήματα
που αφορούν τη δήθεν τουρκική μειονότητα Δωδεκανήσων: α) η απόδοση
τουρκικής ιθαγένειας στους μουσουλμάνους, β) η ίδρυση τουρκόγλωσσων
σχολείων για τα παιδιά των μουσουλμάνων, γ) η λειτουργία ισλαμικών
τεμενών (τζαμιών), δ) η προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς των
Οθωμανών Τούρκων και ε) η επιστροφή της περιουσίας των
τουρκομουσουλμανικών ιδρυμάτων και Βακουφίων.
Σημειώνουμε, ότι στο ως άνω συνέδριο προωθήθηκε η θέση ότι η
μουσουλμανική θρησκευτική μειονότητα σε Ρόδο και Κω αριθμεί περί τα
6.000 (έξι χιλιάδες) άτομα.
Με βάση όλα αυτά, ερωτούμε:
Ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης ως προς τα ζητήματα που τέθηκαν
στο ανωτέρω συνέδριο;

Κατά πόσο οι απαιτήσεις αυτές των Τούρκων συνιστούν ευθεία
παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης, του 1923, η οποία δεν προβλέπει
μουσουλμανική μειονότητα στη Ρόδο και την Κω;

Θέμα: Ίδρυση τουρκικών παραστρατιωτικών μονάδων στη Θράκη
Πρόσφατα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας κ. Ακάρ έκανε δηλώσεις και
εμφάνισε χάρτες, που δείχνουν ως κατεχόμενο τουρκικό έδαφος το
σημερινό ελληνικό γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης. Ταυτόχρονα,
τουρκικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για την ανάγκη δημιουργίας τουρκικής
πολιτοφυλακής στην περιοχή, για τη δήθεν προστασία του
μουσουλμανικού στοιχείου από τους Έλληνες.
Μάλιστα, η δημιουργία παράλληλου συστήματος ασφαλείας από
τους μουσουλμάνους μειονοτικούς της Θράκης θεωρείται από τους
Τούρκους εθνικιστές ως το αναγκαίο επόμενο βήμα, που θα ακολουθήσει
τα ήδη δημιουργημένα παράλληλα συστήματα θρησκείας (ψευτομουφτής),
χρήματος-πιστώσεων (τράπεζα Ziraat), υγείας (κλινικές ειδικά για
μουσουλμάνους) και γεωργίας (αγροτικοί συνεταιρισμοί). Με τον τρόπο
αυτό, όπως φιλοδοξούν οι Τούρκοι εθνικιστές, στήνεται και ολοκληρώνεται
αθόρυβα ένα τουρκικό κράτος μέσα στο ελληνικό έδαφος της Θράκης.
Σημειώνουμε, ότι ενδείξεις για την απόπειρα δημιουργίας τουρκικής
πολιτοφυλακής στη Θράκη έχουμε ήδη δύο τουλάχιστον φορές κατά το
πρόσφατο παρελθόν. Η πρώτη, όταν κυκλοφόρησαν σε πανηγύρεις νεαροί
μουσουλμάνοι φορώντας κίτρινα περιβραχιόνια όμοια με αυτά που φορά η
Στρατοχωροφυλακή (Jandarma) της Τουρκίας. Η δεύτερη δε, όταν
μουσουλμάνοι της Θράκης αιτήθηκαν στο Πρωτοδικείο Ροδόπης να
ιδρύσουν παρακυνηγετικό σύλλογο αποκλειστικά και μόνο για
μουσουλμάνους.

Τέλος, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τον τελευταίο καιρό
παρατηρείται αριθμητική αύξηση των μουσουλμάνων της Θράκης για την
παρακολούθηση μαθημάτων πολεμικών τεχνών, ενώ απόρρητες εκτιμήσεις
κάνουν λόγο για 15.000 – 20.000 όπλα που είναι κρυμμένα στην περιοχή.
Ερωτούμε:
Η Κυβέρνηση θεωρεί ότι οι ανωτέρω ενέργειες και πληροφορίες
συνιστούν, ή όχι, παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης;
Θεωρεί, επίσης, ότι όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα αποτελούν κατ’
ουσίαν παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη;
Εάν ναι, σε τι μέτρα σκοπεύει να προβεί η Κυβέρνηση για να
επαναφέρει την τάξη στην περιοχή της Θράκης, η οποία κινδυνεύει να
διασαλευθεί;

Θέμα: Ποινικοποίηση πράξεων βασανισμών με ρατσιστικό υπόβαθρο
Στο Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα
Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις» του υπουργείου Δικαιοσύνης,
και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 2 του πρώτου κεφαλαίου του Ποινικού
Κώδικα, αναφέρεται πως «στο άρθρο 137Α προστίθεται δεύτερη
παράγραφος, ώστε η χώρα μας να υιοθετήσει πλήρως τον ορισμό της
Διεθνούς Σύμβασης για τα βασανιστήρια».
Αναφέρεται επίσης πως «το έγκλημα τελείται ακόμα και όταν,
ανεξαρτήτως σκοπών, η επιλογή του παθόντος έχει γίνει λόγω
συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, όπως του φύλου, της θρησκείας».
Με δεδομένη την αοριστία της παραπάνω πρότασης, για το τι
θεωρείται ως «έγκλημα» και μάλιστα «ανεξαρτήτως σκοπών», και με
δεδομένο ότι στη διεθνή νομολογία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) έκρινε ως ρατσιστικά κίνητρα
εγκλημάτων εκείνα που προκαλούνται σε περιπτώσεις πολέμων -όπως
π.χ. στην τουρκική εισβολή κατά της Κύπρου [1] -, ρωτούμε:
Πώς ακριβώς και με τι είδους τρόπους και ερευνητικά εργαλεία
μπορούν οι αρμόδιες Αρχές της χώρας μας να κρίνουν ότι ένα έγκλημα έχει
όντως ρατσιστικά κίνητρα;
Τι μας διαφυλάσσει από το αν θα μπορούσε, λόγω ακριβώς της
αοριστίας της, η παραπάνω πρόταση να γίνει εκμεταλλεύσιμη σε βάρος
Ελλήνων αλλά και αλλοδαπών υπηκόων που διαμένουν στην Ελλάδα, για
εγκλήματα που έχουν τελεστεί και, ενώ το κίνητρό τους δεν είχε σχέση με
εθνοτικά ή θρησκευτικά κίνητρα, εν τούτοις θα εδύναντο να χαρακτηριστούν
εγκλήματα με ρατσιστικό υπόβαθρο;
Από τη στιγμή που στην Ελλάδα καταγράφονται επίσημα συντριπτικά
περισσότερα εγκλήματα που διαπράττουν αλλοδαποί υπήκοοι εναντίον

Ελλήνων πολιτών, απ’ ό,τι συμβαίνει το αντίθετο, τα εγκλήματα κατά των
Ελλήνων χαρακτηρίζονται ως εγκλήματα με ρατσιστικό κίνητρο;
[1] Απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α. (2001) στην υπόθεση CYPRUS vs. TURKEY, όπου κρίθηκε
ότι η κακομεταχείριση που υπέστησαν οι Κύπριοι της Καρπασίας ισοδυναμούσε με
εξευτελιστική μεταχείριση και είχε σχέση με την εθνική καταγωγή τους, τη φυλή και τη
θρησκεία τους (παρ. 307-311).